می گویندپیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم فرمود:وقتی حق تعالی آدم علیه السلام را خلق کرد و مرا از صلب او بیرون آورد وخواست که فاطمه سلام الله علیها را از صلب من بیرون آورد،نورفاطمه علیها سلام را سیبی گردانید در بهشت و جبرئیل علیه السلام آن سیب را برای من آورد و گفت:«سلام و رحمت و برکات خدا بر تو باد ای محمّد»
گفتم:«برتو هم سلام و رحمت خدا باد ای حبیب من ای جبرئیل»سپس جبرئیل گفت:ای محمّد پروردگارت به تو سلام می رساند.من گفتم:سلامتی ها از اوست، و سلامها وتحیّتها به سوی او باز می گردد.»جبرئیل گفت:«ای محمّد این سیبی است که حق تعالی از بهشت برای تو هدیه فرستاده است،من آن سیب را گرفتم و به سینه خود چسباندم.»جبرئیل گفت:ای محمّدخداوند جلیل می فرماید:این سیب را بخور.»
وقتی سیب را پاره کردم نوری از آن ساطع گردید.جبرئیل گفت:«چرا تناول نمی کنی؟بخور"بدرستی که این نور،نور کسی است که نام او در آسمان،منصوره و در زمین،فاطمه علیها السلام است.»
گفتم :«ای حبیب من ای جبرئیل چرا در آسمان به او منصوره و در زمین ،به او فاطمه علیها السلام می گویند.»جبرئیل گفت:«او را در زمین فاطمه علیها السلام می گویند چون که شیعیان خود را از آتش جهنّم قطع کرده است و دشمنان خود را از محبّت خود بریده است و در آسمان او را منصوره می نامند برای آنکه محبّان خود را نصرت و یاری می کند.چنانچه حق تعالی می فرماید:«یومئذ یفرح المؤمنون*بنصرالله ینصر من یشاء»(روم،4و5)یعنی در آن روزمؤمنان به سبب یاری خداوند،خوشحال خواهند شد و او هر کس را که بخواهد یاری می دهد.»
برکرفته از کتاب:عجایب و معجزات شگفت انگیزی از حضرت زهرا سلام الله علیها،تدوین:واحد تحقیقاتی گل نرگس