یامهدی ادرکنی

هیچ داری از دل مهدی خبر؟

گریه های هر شبش را تا سحر؟

او که ارباب تمام عالم است،

من بمیرم،

سر به زانوی غم است،

شیعیان!

مهدی غریب و بی کس است،

جان مولا معصیت دیگر بس است،

شیعیان!

بس نیست غفلت هایمان؟

غربت وتنهایی مولایمان؟

ما عبید و عبد دنیا گشته ایم،

غافل از مهدی زهرا گشته ایم،

من که دارم ادعای شیعه گی،

چه بگویم من به جز شرمندگی…؟

ورود نوشته شده توسط عابديني در 1395/02/27 ساعت 06:00:00 ب.ظ . دنبال کردن نظرات این نوشته از طریق RSS 2.0.

نظر دهید

مطالب مرتبط وجود ندارد

یاسین