یاسین

شب قدر، یکی از زمان‌های مهمی است که در قرآن بسیار مورد تأکید قرار گرفته و مقام و جایگاه والایی برای آن گفته شده است. در سوره قدر، علت اهمیت و جایگاه ویژه این شب، نزول قرآن[1] و ‌نزول فرشتگان،[2] بیان شده است. قرآن این شب را سر تا سر مملوّ از سلامت معرفی کرده است.[3] همچنین در این شب، سرنوشت انسان‌ها تعیین می‌شود.[4] به جهت تعیین سرنوشت انسان‌ها در این شب و وجود خیرات و برکات فراوانی که بی‌ارتباط با نزول فرشتگان و روح نیست، احیای این شب و بیدار ماندن و انجام عبادات مورد سفارش قرار گرفته است. نقل شده است: «پیامبر گرامی اسلام(ص) شب بیست و سوم ماه مبارک رمضان، خانواده خود را از خواب بیدار می‌کرد و بر صورت کسانی که خواب بودند آب می‌پاشاند». در احوال حضرت فاطمه زهرا(س) نیز نقل شده است: «ایشان نمی‌گذاشت کسی در این شب بخوابد. او به همین مقصود، به خانواده خود غذای کم می‌داد و از روز قبل آن، خود را برای آن شب آماده می‌کرد و می‌فرمود: محروم و بی‌بهره کسی است که از خیر و برکت این شب محروم بماند».[5]
با توجه به آیات قرآن و روایاتی که درباره شب قدر وارد شده، چنین به دست می‌آید که نزول فرشتگان و روح، در شب قدر هر سال اتفاق می‌افتد. در این شب، امور مربوط به یک سال آینده، توسط فرشتگان در زمان پیامبر بر خود ایشان و بعد او بر جانشینان بر حقش که حضرت علی(ع) و یازده فرزند معصوم او است نازل شده و اکنون نیز بر امام زمان(ع) نازل می‌شود.[6]
بنابراین، شهادت امام علی(ع) در یکی از شب‌های قدر، علت احیای این شب نیست، هر چند که وقوع این حادثه در شب قدر، بر اهمیت این شب افزوده است.
شهید مطهری درباره علت به شهادت رساندن امام علی(ع) در شب‌های قدر می‌گوید: «ابن ملجم یکى از آن نه نفر زُهّاد و خشکه مقدس‌هاست که می‌روند در مکه و آن پیمان معروف را می‌بندند و می‌گویند همه فتنه‌ها در دنیاى اسلام معلول سه نفر است: على، معاویه و عمرو عاص. ابن ملجم نامزد می‌شود که بیاید على(ع) را بکشد. قرارشان کِى است؟ شب نوزدهم ماه رمضان. چرا این شب را قرار گذاشته بودند؟ نادانى را ببین! اینها شب نوزدهم ماه رمضان را قرار گذاشتند، گفتند چون این عمل ما یک عبادت بزرگ است، آن‌را در شب قدر انجام بدهیم که ثوابش بیشتر باشد».[7]

[1]. قدر، 1.

[2]. قدر، 4.

[3]. قدر، 5.

[4]. دخان، 4.

[5]. ابن حیون مغربی، نعمان بن محمد، دعائم الإسلام و ذکر الحلال و الحرام و القضایا و الأحکام، ج 1، ص 282،‏ قم، مؤسسة آل البیت(ع)، چاپ دوم، 1385ق.

[6]. کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج 1، ص 247، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ چهارم، 1407ق.

[7]. مطهری، مرتضی، مجموعه آثار، ج 16، ص 612، تهران، صدرا.

بر گرفته از سایت:

https://www.islamquest.net/

آفتاب آسمان مجد و رحمت زینب است
حامی توحید و قرآن و ولایت زینب است
درّ دریای فضیلت عنصر شرم و عفاف
قهرمان عرصه صبر و شهامت زینب است
در دمشق و کوفه با آن خطبه‌های آتشین
آن که سوزانید بنیاد شقاوت زینب است
آن که زد بر ریشه بیداد و طغیان یزید
و آنکه احیا کرد آیین عدالت زینب است
معدن ایمان و تصمیم و ثبات و اقتدار
مشعل انوار تابان هدایت زینب است
در قیام کربلا گردید همکار حسین
در ره شام بلا، کوه جلالت زینب است
و آنکه در امواج دریای خروشان بلا
امتحان‌ها داد با عزم و شجاعت زینب است
همچو باب و مام و جد خویش در روز جزا
آنکه دارد از خدا اذن شفاعت زینب است
پایگاه اطلاع رسانی دفتر آیت الله صافی گلپایگانی

آقا ببین این بهار هم رفت و نیامدی
چشمان ما به جاده ی آمدنت خیره مانده اسست پس کی این شب ما سحر می شود نیامدی
روزها در پی اینیم که کسی خبری بیاورد شبها تا به صبح در انتظاریم نیامدی
نگذار روزنه های نا امیدی در دلمان رخنه هاکندآخر خبری ده ازآمدنت ،نیامدی
لحظه لحظه عمرهای ما می گذرد دارد تمام می شود این قصه ی زندگیمان نیامدی
نمی دانم این طلسم نیامدنت کی بشکند، دلتنگ روزهای تنهاییتیم نیامدی
تأخییر آمدنت تقصیر ماست که تغییر نمی کنیم آقا دعا کن که تحویل گردد این حال ما،نیامدی
آخر بترسیم که رخت بر این جهان ببندیم وما نبینیم آمدنت،کاش می شد به یک دم شکست این بتهای درون را نیامدی
هر سال،سال خود را به امید اینکه امسال بیایی سر کنیم ،کاش امسال ،سال را با آمدنت سال نو کنیم نیامدی
دیگر نمی دانیم امسال را چگونه بی تو سر کنیم آقا بیا و باز کن این گره حلقه فراق نیامدی
ای بهارما ،کِی فصل عوض میکنی غربت و غریبی و بی کسی تا به کِی نیامدی
آقا جان سیزده اختر تابناک عصمت وطهارت رفته اند،ای ماه شب چهارده امان کجایی نیامدی
از دل بهارطبیعت نغمه ها بیاید ولی، نغمه ای نمی خواهیم جز نوایت ای آقای ما نیامدی
ما خسته ایم از نبودنت ای همه انتظار ماآقا بیا که هر دم نگوییم نیامدی
این بهار هم گذشت و نیامد خبری، باز هم به امید آمدنت مامانده ایم،نیامدی

می گویندپیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم فرمود:وقتی حق تعالی آدم علیه السلام را خلق کرد و مرا از صلب او بیرون آورد وخواست که فاطمه سلام الله علیها را از صلب من بیرون آورد،نورفاطمه علیها سلام را سیبی گردانید در بهشت و جبرئیل علیه السلام آن سیب را برای من آورد و گفت:«سلام و رحمت و برکات خدا بر تو باد ای محمّد»
گفتم:«برتو هم سلام و رحمت خدا باد ای حبیب من ای جبرئیل»سپس جبرئیل گفت:ای محمّد پروردگارت به تو سلام می رساند.من گفتم:سلامتی ها از اوست، و سلامها وتحیّتها به سوی او باز می گردد.»جبرئیل گفت:«ای محمّد این سیبی است که حق تعالی از بهشت برای تو هدیه فرستاده است،من آن سیب را گرفتم و به سینه خود چسباندم.»جبرئیل گفت:ای محمّدخداوند جلیل می فرماید:این سیب را بخور.»
وقتی سیب را پاره کردم نوری از آن ساطع گردید.جبرئیل گفت:«چرا تناول نمی کنی؟بخور"بدرستی که این نور،نور کسی است که نام او در آسمان،منصوره و در زمین،فاطمه علیها السلام است.»
گفتم :«ای حبیب من ای جبرئیل چرا در آسمان به او منصوره و در زمین ،به او فاطمه علیها السلام می گویند.»جبرئیل گفت:«او را در زمین فاطمه علیها السلام می گویند چون که شیعیان خود را از آتش جهنّم قطع کرده است و دشمنان خود را از محبّت خود بریده است و در آسمان او را منصوره می نامند برای آنکه محبّان خود را نصرت و یاری می کند.چنانچه حق تعالی می فرماید:«یومئذ یفرح المؤمنون*بنصرالله ینصر من یشاء»(روم،4و5)یعنی در آن روزمؤمنان به سبب یاری خداوند،خوشحال خواهند شد و او هر کس را که بخواهد یاری می دهد.»
برکرفته از کتاب:عجایب و معجزات شگفت انگیزی از حضرت زهرا سلام الله علیها،تدوین:واحد تحقیقاتی گل نرگس

بوی جان می آید اینک از نفس های بهار
دستهای پر گل اند این شاخه ها ، بهر نثار
با پیام دلکش ” نوروزتان پیروز باد ”
با سرود تازه ” هر روزتان نوروز باد ”
شهر سرشار است از لبخند ، از گل ، از امید
تا جهان باقی است این آئین جهان افروز باد . . .

برگرفته از سایت بیتوته