واقعه عاشورا،تجلی گاه نبرد حق وباطل و سرزمین کربلا ،وادی عشق و معرفت بزرگ مردان وزنانی است که همواره درس آزادگی و مردانگی به ما داده،و سرمشق و الگوی ما بوده اند.

شاید اگر صحنه عاشورا تنها محل عشق بازی مردان جنگی با معبود بود الگویی برای زنان و نوجوانان و کودکان باقی نمی ماند در صورتی که می بینیم در صحنه ی عاشورا هر قشر و گروه هستند از کودک شیر خوار گرفته تا پیرمرد نود ساله. همچنین در میان زنان نیز هر گونه ای از زن آمده؛

خواهری در اشتیاق برادر،مادری همراه با فرزند برومند خود،تازه عروسی به د نبال همسر،دخترانی در کنار پدر

و در این صحنه به صورت آشکار دیده می شود که هرکدام از آنها نقش خود را به خوبی انجام می دهند.

نقش عاشقی:

انسان به گونه ای آفریده شده است که به صورت گروه های مختلف ملی و قبیله ای در آمده است یعنی دارای یک زندگی اجتماعی که؛براساس روابط انسانها با یکدیگر است.،می باشد چرا که به وسیله رابطه بر قرار کردن با دیگران می تواند نیازهای خود را اعم از مادی و معنوی تأمین کند. نمونه ی بارز این زندگی اجتماعی ،از قبیل زندگی خانوادگی است.

در مورد زنانی که در صحنه ی عاشورا حضور داشتند بی انصافی است اگر بگوییم آنان میل و نیازی به مردان زندگی خود نداشتند به همین دلیل آنان را رهسپار میدان جنگ و تشویق به دفاع از امام زمان خود کردند در حالی که در نمونه های رفتاری  وصحبتهایشان [در سندهای تاریخی معتبر]عشق و محبت آنها نسبت به یکدیگر نشان داده شده است .

آنان در عین عاشقانه زندگی کردن با عزیزانشان و مورد محبت واقع شدن از طرف آنها که هین یک نیازمادی است از این نیاز خود گذشتند و آن را فدای اسلام کردند.

و این یعنی اینکه آنه نیازهای معنوی ولذتهای معنوی و بالا خره حیات معنویشان را اصل دانسته و برنیازها و لذتها وحیات مادیشان ترجیح دادند و این امر در انسان صورت نمی گیرد مگر اینکه او از آگاهی و آموزش انسانی کامل بر خور دار باشدو با الطبع این سخن ،جامعه نیز می تواند این گونه باشدکه؛د«ر جامعه هایی که تازه تشکیل شده اند نیازهای مادی بیش از نیازها ی معنوی حکومت دارد.ولی به هر اندازه نیازهای معنوی ارزش و تقدم پیدا کنند و به صورت هدف ا  نسانی در آیند نبازهای مادی را تحت الشعاع قرار داده و آنها را در حد وسیله ای برای رسیدن به نیلزهای معنوی قرا رمی دهند.»(مطهری،جامعه و تاریخ،ج5)

ولی متأسفانه در جامعه ای که امام حسین علیه السلام و یارانش زندگی می کردند مردم اینگونه نبودند تنها تعداداندکی از مردان وزنان بودند که به این باور رسیده بودند در نتیجه خود را فدا کردند تا نه تنهاالگو و نمونه ای  برای مردان وزنان زمان خود بلکه برای همه تاریخ قرار گیرند.

زنان مجاهد در حماسه عاشورا علاوه بر اینکه عاشقانه زندگی کردن با عزیزانمان و چگونگی رفتار با آنان را چه شوهر چه پدر و یا برادررا به ما می آموزند در کنار آن ،از آنان گذشتن وهمه چیز را فدای اسلام کردن نه فقط جان خویش را به ما نشان میدهند چرا که گاهی عزیزان انسان از جان او نیز برایش عزیزترند.