دریا غریق مرحمت بی کران تو                  هفت آسمان تجلّی رنگین کمان تو

خورشید ناز می کشد از ذرّهای خاک           آنجا که می گذرد صبح کاروان تو

صدها فرشته بال نهادند بر زمین               تا دامن خدیجه شود میزبان تو

بهتر شد آن زنان قریشی نیامدند               حواو مریم اند پرستار جان تو

بر قلبهای خسته ما هم نزول کن               ای جبرییل تا به سحر هم زبان تو

یک شاخه گل یاس در دل مجروحمان کاشتیم          تنها به احترام مزار نهان تو

در بارش است رحمت بی حدّ ابرتو                پنهان شده است مثل شب قدر ،قبر تو

منبع:نمی از کوثر