یاسین

رسول اکرم صلی الله علیه و آله فرمود :

” دنیا مزرعه آخرت است ” .

در سوره مبارکه بنی اسرائیل می‏فرماید :

” اگر کسانی نظر کوتاه داشته باشند و همت کم و سعادت خود را در همین‏ امور زودگذر و موقت بدانند و تنها این امور را بخواهند ، ما هم در فراهم‏ ساختن آنچه آنها می‏خواهند تعجیل می‏کنیم و به آنها می‏دهیم ، و اگر کسانی‏ نظر بلند و همت عالی داشته باشند و سعادت خود را محدود نکنند و آخرت و عاقبت را نیز بخواهند و برای آن عمل کنند باز هم همان مطلوب و همان‏ مقصود را به آنها می‏دهیم . ما همه را کمک می‏کنیم و مدد می‏رسانیم ، هم این دسته و هم آن دسته‏ را ، عطا و بخشش پروردگار تو هرگز از هیچ موجودی قطع و بریده نمی‏شود ، فیض پروردگار ، عام و شامل است و هر موجودی را در راه خودش و مطابق‏ استعدادی که دارد پرورش می‏دهد و تکمیل می‏کند .

کلمه ” رب ” که در این آیه کریمه آمده است به معنای پروردگار و پرورش‏دهنده است .

بعد از آنکه می‏فرماید :

” هر کسی در هر راهی که گام‏ بر دارد و هر مقصدی را که جستجو کند ما به او مدد می‏رسانیم و فیض خود را از او دریغ نمی‏داریم “

می‏فرماید :

” به موجب اینکه ما رب عالم و پروردگار عالم هستیم و به حکم اینکه پرورش دهنده موجودات هستیم و یکی‏ از شئون ما ربوبیت و پرورش دادن است هر دو دسته را در راه خود تقویت‏ و تکمیل می‏کنیم و پرورش می‏دهیم ” .

آری ، ناموس جهان این است که هر بذری که کاشته شود در آغوش عوامل بی‏ منتهایی که هست پرورش یابد و رشد کند . جهان دستگاه مساعدی است برای‏ کشت و زرع ، اعمالی که ما در جهان انجام می‏دهیم از نیک و از بد ، هر یک بذری است که در مزرعه این جهان می‏افشانیم

پیغمبر اکرم فرمود : ” دنیا مزرعه آخرت است ” هر کسی آن درود عاقبت کار که کشت .

هیچ عملی‏ در این جهان گم نمی‏شود و از بین نمی‏رود ، نه تنها گم نمی‏شود و از بین‏ نمی‏رود ، بلکه آن عمل در زمین روح خود ما و در زمین اجتماع ما و بالاخره‏ در زمین مساعد جهان که محفوف به هزارها عوامل است فرو می‏رود و پس از مدتی می‏دمد و خود را بروز می‏دهد :

چون که بد کردی زید ایمن مباش
زانکه تخم است و برویاند خداش
آنچه کردی اندر این خواب جهان
گرددت هنگام بیداری عیان
ای دریده پوستین یوسفان
گرگ بر خیزی از این خواب گران
زانچه می‏بافی همه روزه بپوش
زانچه می‏کاری همه ساله بنوش
گشته گرگان یک به یک خوهای تو
می‏درانند از غضب اعضای تو

در قرآن کریم در موردی که گروهی از مسلمانان با گروهی از یهودیان‏ مجادله می‏کردند و هر دسته می‏گفتند خداوند ما را به گناهمان نمی‏گیرد ، در این مورد آیه قرآن نازل شد که خلاصه‏اش این است :

زهی تصور باطل زهی خیال‏ محال ،

فرمود : نه آن طور است که عده‏ای از شما مسلمانان کوتاه فکر و نا آشنا به حقایق اسلامی پنداشته‏اید و نه آن طوری که آن دسته دیگر پنداشته‏اند ، هر کسی تخم بد بکارد و بذر بد بیفشاند به سزای عمل خودش یعنی به ثمره‏ تخمی که کاشته لامحاله خواهد رسید ، قانون الهی تغییر پذیر نیست ،

پیغمبران آمده اند که به بشر راه خوب عمل کردن و خوب بذر افشاندن در مزرعه جهان را بیاموزند ، آمده اند که به مردم جهان بیاموزند : ” الحمد لله رب العالمین ” ستایش مخصوص ذات اقدس الهی است که مربی‏ و پرورش دهنده همه عوالم هستی است .

خدا هر ماده مستعدی را به کمال لایق‏ خودش می‏رساند ، دانه گندم را به صورت ساقه و خوشه گندم ، و دانه جو را به صورت محصول جو پرورش می‏دهد ، از هسته خرما درخت خرما و از هسته زرد آلو درخت زرد آلو به وجود می‏آورد ، مقام ربوبیت الهی اقتضا می‏کند که‏ همه موجودات را پرورش دهد و تکمیل کند ، این بشر است که باید از نظر شخص خودش و سعادت خودش به خود بپردازد ، این بشر است که باید بداند هر عملی که می‏کند بذری است که در باغ وجود می‏کارد و ثمره شیرین یا تلخش‏ به او می‏رسد ، کسی نمی‏تواند از ثمره کشت دیگری استفاده کند ، و همچنین‏ کسی نمی تواند که بد بکارد و خوب بدرود .

رسول اکرم به یگانه دختر عزیزش حضرت فاطمه زهرا علیهاسلام که فوق‏ العاده او را دوست می‏داشت و او را پاره جگر خود می‏نامید فرمود :

دختر عزیزم ! خودت برای خودت عمل کن ، خودت در بوستان زندگی و سعادت خودت بذرهای نیک بیفشان که من نمی‏توانم تو را بی نیاز کنم و تو نمی‏توانی ثمره عمل مرا بچینی .

برگرفته از دانشنامه رشد

مجنون شدم که راهی صحرا کنی مرا
گاهی غبار جاده ی لیلا، کنی مرا
کوچک همیشه دور ز لطف بزرگ نیست
قطره شدم که راهی دریا کنی مرا
پیش طبیب آمده‌ام، درد می‌کشم
شاید قرار نیست مداوا کنی مرا
من آمدم که این گره ها وا شود همین!
اصلا بنا نبود ز سر وا کنی مرا
حالا که فکر آخرتم را نمی­کنم
حق می­دهم که بنده دنیا کنی مرا
من، سالهاست میوه ی خوبی نداده‌ام
وقتش نیامده که شکوفا کنی مرا
آقا برای تو نه ! برای خودم بد است
هر هفته در گناه، تماشا کنی مرا
من گم شدم ؛ تو آینه‌ای گم نمی‌شوی
وقتش شده بیائی و پیدا کنی مرا
این بار با نگاه کریمانه‌ات ببین
شاید غلام خانه زهرا کنی مرا
*علی اکبر لطیفیان*

برگرفته ار سایت بیتوته

«شعر امام زمان»

اي آنکه در نگاهت حجمي زنور داري

کي از مسير کوچه قصد عبور داري؟

چشم انتظار ماندم، تا بر شبم بتابي

اي آنکه در حجابت درياي نور داري

من غرق در گناهم، کي مي کني نگاهم؟

برعکس چشمهايم چشمي صبور داري

از پرده ها برون شد، سوز نهاني ما

کوک است ساز دلها، کي ميل شور داري؟

در خواب ديده بودم، يک شب فروغ رويت

کي در سراي چشمم، قصد ظهور داري؟

برگرفته از سایت بیتوته