سره نی در نینوا می ماند اگر زینب نبود                                                   کربلا در کربلا می ماند اگر زینب نبود

چهره سرخ حقیقت بعد از آن طوفان رنگ                                                پشت ابری از ریا می ماند اگر زینب نبود

چشمه فریاد مظلومیت لب تشنگان                                                          در کویر تفته جا می ماند اگر زینب نبود

شاید در مرحله  ی اول این طور به نظر بیاید که نقش رسالت و رساندن پیام الهی بر عهده ییامبران و ایمه اطهار علیه السلام می باشد و یا اینکه حداقل خارج از وظیفه ی زن است.

ولی در صحنه ی عاشورا به خوبی دیده می شودکه برترین نقشی که زنان ایفا کردند نقش رسالت بود بعد از واقعه عاشورا چه هنگامی که زنان در اسارت به سر می بردند و چه بعد از آن که وارد مدینه شدند آنان حوادثی که دیده بودند و هدف و قیام امام علیه السلام را برای همه شرح می دادند و آنها را آگاه می کر دند و این همان آموزش انسانی است که در بحثهای گذشته از آن سخن به میان آمد

برای اثبات نقش آفرینی رسالت زنان همین دو واقعه ی تاریخی کافی است که آنا ن ا ولاً در پایان اسارتشان باعث رسوا کردن دشمن و هوشیار کردن مردم شدند تا آنجایی که یزید از ترس شورش مردم همه ی تقصیرات را به گردن ابن زیاد انداخت و حتی برای امام علیه السلام و یارانش مراسم عزاداری به پاکردو ثانیاً با ورود به مدینه نبز؛مردم را آگاه ساختند به گونه ای که  اولین قیام و مخالفت برعلیه حکومت یزید در شهر مدینه رخ دادهمان مدینه ای که به قول مقام معظم رهبری:ابتدا پایگاه تشکیل حکومت اسلامی بود وبعد از مدتی به بهترین مرکز موسیقی دانان وآوازه خوانان و معروف ترین رقاص ها تبدیل شده بود تا آنجایی که وقتی در در بار شام می خواستند مغنیان را خبر کنند از مدینه آوازه خوان ونوازنده می آوردند،